به دنبال خلق جهان خیال‌انگیز خود هستید، تجربۀ ریاست یک باند خلافکار مافیایی برایتان جذاب است و یا می‌خواهید در اعماق فضا و شاید پسارستاخیز غوطه‌ور شوید؟ پس لیست ۵۰تایی ما از بهترین بازی‌های قرن ۲۱ حتماً به کارتان می‌آید. (شماره‌های ۴۰ تا ۳۱)

۴۰

Gears of War 2 (2008)

یک فیلم جنگی/ علمی-تخیلی را تصور کنید که توسط شخصی مثل کاترین بیگلو در اوایل دوران حرفه‌ایش کارگردانی شده باشد و حالا تصور کنید که همین فیلم، اینترکتیو (تعاملی) هم باشد. خروجی این رشته تصورات، در حقیقت توصیف نزدیکی از ماهیت بازی «چرخ‌دنده‌های جنگ» است. این بازی با زاویۀ دید سوم شخص از منظر یک تفنگدار دریایی رخ می‌دهد که در آن همه‌چیز در حال انفجار است و حتی مسلسل‌ها نیز دارای اره برقی هستند. عنوان دوم در این سری، سیستم پنهان شدن را بهبود بخشیده، سلاح‌های جدید و حرکات پایانی خونینی را اضافه کرده و جنگ را با حملات ناگهانی موجودات خارجی Locust شروع می‌کند. این بازی هیجان‌انگیز، هرج و مرج را به زیبایی به تصویر می‌کشد و با اضافه کردن آپشن Horde، روش‌های نویی برای یک بازی آنلاین ابداع کرده است.

۳۹

Tony Hawk’s Pro Skater 2 (2000)

هرکسی که تا به حال پلی‌استیشن در اتاق خواب خود داشته، به خوبی به یاد می‌آورد که این بازی احتمالاً بهترین بازی اسکیت‌بورد موجود در بازار است که البته از آن زمان تاکنون، رقابت زیادی هم در این سبک بازی وجود نداشته؛ شاید به دلیل کاهش حضور فرهنگی این ورزش از دهۀ ۱۹۹۰. این بازی، یک کپسول سفر در زمان برای تجربۀ حس‌وحال یک موسیقی راک پرانرژی دانشگاهی‌ست که با ایجاد مسیرهای خلاقانه‌ای برای تعقیب نقاط امتیازگیری به یک بازی فوق‌العاده سرگرم‌کننده تبدیل شد.

۳۸

Super Smash Bros. Melee (2001)

نسخۀ Ultimate این بازی در سال ۲۰۱۸، با ۷۴ شخصیت و صدها ارجاع به تاریخ نینتندو، غایت نهایی تمایلات کمالگرایانه برادران اسمش (یا همان Smash Bro) است. اما Melee بازی‌ای‌ست که نینتندو را از یک بازی کلاسیک در یک اتاق نشیمن، به یک بازی رقابتی تبدیل کرد. این بازی هنوز هم محبوب‌ترین بازی Smash در مسابقات است که به صورت متعادلی، زیبا و فوق‌العاده سرگرم‌کننده است.

۳۷

Silent Hill 2 (2001)

این بازی، پاسخ کونامی به رزیدنت اویل است که شوک‌های حاصل از رو‌به‌رویی ناگهانی با زامبی‌ها را برای ایجاد ترس روانی کنار گذاشت. عنوان دوم این سری، ناراحت‌کننده‌ترین آن است. این بازی غمگین، داستان جیمز ساندرلند را دنبال می‌کند که به شهر می‌رسد و به دنبال همسر مرده‌اش می‌گردد. آنچه در ادامه رخ می‌دهد سیری نزولی دارد که به اختلال روانی-جنسی ساندرلند منجر می‌شود. کابوسی پر از احشاء پرستاران مرده، آدمک‌های متحرک، ویترین مغازه‌ها و هیولای فتیشیست غول‌پیکر. این بازی درواقع از فضاسازی‌های سینمای ترسناک و استثماری ژاپنی برای ایجاد حس عمیق‌تر بهره گرفته و طلسمی غم‌انگیز را بر دل تمام کسانی که آن را بازی کرده‌اند، انداخته است.

۳۶

Spelunky (2008)

بازی پلتفرمر غارنوردی Derek Yu (طراح بازی) در هر بار بازی کردنش جذابیت خودش را دارد اما ممکن است سال‌ها طول بکشد تا واقعاً تمام شود. هر بار ترتیب متفاوتی از موجودات درون غار، حوادث ناگوار و جغرافیای متخاصم توطئه می‌کنند تا ماجراجویی شما را به طور ناگهانی به پایان برسانند و تنها افراد بسیار ماهر و بسیار خوش‌شانس می‌توانند به اعماق زمین برسند. حتی پس از سال‌ها بازی، Spelunky اسرار خود را حفظ کرده است.

۳۵

Assassin’s Creed 2 (2009)

Assassin’s Creed اصلی، نوید یک ماجراجویی تاریخی غنی با پوشش علمی-تخیلی جالبی را می‌داد که Assassin’s Creed 2 در واقع آن وعده را محقق کرد. داستان این بازی در ایتالیای دورۀ رنسانس اتفاق می‌افتد که فضاسازی دقیق، با جزئیات نسبتاً خوبی توانسته آن را به نمایش بگذارد.

قاتل جذاب آن، اتزیو آئودیتوره دا فیرنتزه (Ezio Auditore da Firenze) در طی روند بازی در حالی که با افرادی مانند ماکیاولی و لئوناردو داوینچی برخورد می‌کند، به معبدهای شرور و شوم رفت‌وآمد دارد. ساختار آزاد بازی، انبوه مأموریت‌ها و اهداف جانبی، به همراه طیف وسیعی از آپشن‌ها و آیتم‌ها، بستر اولیه را برای طراحی بازی‌های جهان باز، آن هم به شیوۀ مدرن آن فراهم کرده است.

۳۴

Batman: Arkham Asylum (2009)

با فیلمنامه‌ای از نویسندۀ کهنه‌کار بتمن، پل دینی و هم‌چنین به‌کار‌گیری ستارگان حوزۀ صداپیشگی که در مجموعۀ انیمیشنی این بازی درخشیده بودند، «تیمارستان آرکهام» به محصولی بدل شد که اصالت از هر پیکسل آن بیرون می‌زند. این بازی، انگار بتمن ساخت شده توسط فرانک میلر و کریستوفر نولان است – تاریک، پیچ‌درپیچ و خشن – و کاملاً به عنوان یک اکشن ماجراجویی سوم شخص، شناخته‌شده است. نبرد‌ها در این بازی روان و قدرتمند هستند، کشت‌وکشتار‌های تقریباً بی‌سروصدا در دیوانه‌خانه، فوق‌العاده است. این بازی بدون شک، رؤیای یک طرفدار کتاب‌های مصور است.

۳۳

Battlefield 1942 (2002)

با نخستین عنوان از سری Battlefield، توسعه‌دهندۀ Digital Illusions، مبارزات مشارکتی در مقیاس بزرگ و اصالت تاریخی را به ژانر تیراندازی آنلاین وارد کرد. دو تیم متشکل از ۳۲ بازیکن برای تسلط بر محیط‌های وسیع، گرفتن نقاط کنترل و فرمان دادن به وسایل نقلیه وارد رقابت می‌شوند. نبردهای چندوجهی، بازیکنان را ملزم می‌کرد که نقش‌های مکمل را بر عهده بگیرند. برخی از آن‌ها از راه دور تک‌تیراندازی می‌کردند، برخی دیگر به عنوان پیاده‌نظام می‌دویدند. هیجان یک حملۀ سازماندهی شده که به خوبی نتیجه بدهد، در آن زمان حقیقتاً تجربه‌ای نو و منحصربه‌فرد بود.

۳۲

Call of Duty 4: Modern Warfare (2007)

Call of Duty در سال ۲۰۰۳، شور و شعف سینمایی و سرعت انفجاری جنگ‌های حماسی را به بازار بازی‌های شوتر عرضه کرد. اما تأثیر شگفت‌انگیز این سری بازی با ورود Modern Warfare به میدان، خودش را به طور چشم‌گیری نشان داد. این بخش با معرفی حالت آنلاین چندنفره همراه بود که در آن پیشرفت فزاینده‌ای در طراحی شخصیت‌ها رخ داده بود و قابلیت «مگاحملات یک‌بار مصرف» نیز به آن اضافه شده بود و حالا به این پکیج، گرافیگ خارق‌العاده و نقشه‌های عظیم را هم اضافه کنید. جای تعجب نیست که این بازی، برای یک دهه نماد مسابقات حساس و ملتهب آنلاین بود.

۳۱

God of War (2018)

«خدای جنگ» هنوز هم می‌تواند در ژانر تعاملی-روایی،‌ به عنوان متر و معیار کیفیت عمل کند. با هدایت خدایی سهمگین و دگرگون‌شده و پسر لطیف‌ترش از مسیر بستر اساطیر اسکاندیناوی، چیزهایی را می‌بینید که نفس را در سینه حبس می‌کند: جسد یک غول عظیم‌الجثه – یخ‌بسته در همان جایی که سقوط کرده است – قلمروهای موازی الف‌های شرور و دریاچه‌های درخشان و بی‌پایان، فروریختن آثار به‌جامانده از خدایانی که دیگر غایبند، ضربۀ دلپذیر تبر کریتوس به جمجمۀ هیولاهای اساطیری، همۀ این‌ها، خلاصه‌ای‌ست از بزرگ‌ترین اودیسۀ بازی‌های ویدیویی.